زایمان طبیعی، تجربه‌ای شگفت‌انگیز و در عین حال چالش‌برانگیز است. در کنار درد و ترس، گاهی احساس خجالت نیز به سراغ مادران می‌آید. این خجالت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و بر تجربه‌ی زایمان تاثیر بگذارد.

در این پست، خلاصه‌ای از تجربه‌های کاربران نی نی سایت در مورد خجالت از زایمان طبیعی را جمع‌آوری کرده‌ایم. این موارد، نگرانی‌ها و دغدغه‌های رایج مادران را نشان می‌دهد:

• 💥نگرانی از حضور افراد غریبه (پرسنل بیمارستان مرد) در حین زایمان.
• 💥احساس شرم از برهنگی و باز بودن بدن در مقابل دیگران.
• 💥خجالت از صداهای ناخوشایند و غیرارادی در حین درد زایمان.
• 💥نگرانی از ناتوانی در کنترل بدن و رفتارهای غیرارادی.
• 💥ترس از قضاوت شدن توسط پرسنل بیمارستان یا همراهان.
• 💥احساس ناخوشایند از معاینات مکرر توسط ماماها و پزشکان.
• 💥نگرانی از احتمال دفع مدفوع یا ادرار در حین زایمان.
• 💥خجالت از ابراز درد و ناله کردن به صدای بلند.
• 💥ترس از آسیب دیدن پرینه و عوارض بعد از زایمان.
• 💥نگرانی از طولانی شدن پروسه زایمان و خسته شدن.
• 💥احساس شرم از ناتوانی در تحمل درد و درخواست سزارین.
• 💥خجالت از اینکه نتوانند به خوبی همکاری کنند و باعث نارضایتی پرسنل شوند.
• 💥نگرانی از اینکه بعد از زایمان، ظاهر بدنشان تغییر کند.
• 💥احساس شرم از ناتوانی در شیردهی موفق و کافی.
• 💥خجالت از اینکه نتوانند به اندازه کافی قوی باشند.
• 💥ترس از بی اختیاری ادرار بعد از زایمان

صحبت کردن با ماما، پزشک و سایر مادران می‌تواند به کاهش این احساسات کمک کند.

خجالت از زایمان طبیعی: خلاصه‌ای از تجربیات نی نی سایت

1. نگرانی از حضور مردان در اتاق زایمان

بسیاری از کاربران نی نی سایت از احتمال حضور دانشجویان مرد یا پرسنل مرد در اتاق زایمان ابراز نگرانی کرده بودند. این موضوع باعث خجالت و احساس ناخوشایندی برای آن‌ها شده بود. برخی دیگر از اینکه پزشک مرد معاینه کند یا در پروسه زایمان دخیل باشد، احساس معذب بودن داشتند. در برخی از بیمارستان‌ها، امکان درخواست پرسنل خانم وجود دارد اما بسیاری از مادران از عدم قطعیت در این مورد گلایه داشتند. این نگرانی بیشتر مربوط به حفظ حریم شخصی و احساس امنیت در حین زایمان است. بعضی از کاربران پیشنهاد دادند قبل از زایمان، با بیمارستان در مورد این موضوع صحبت شود و درخواست رسمی ثبت گردد. اطلاع رسانی بیمارستان در مورد رویه های موجود، می‌تواند از نگرانی ها بکاهد. برخی مادران توصیه می کنند در صورت امکان، از ماما همراه استفاده شود تا در این زمینه راهنمایی و حمایت کند.

2. احساس برهنگی و آسیب پذیری

قرار گرفتن در وضعیت برهنگی و آسیب پذیری کامل در حین زایمان، یکی از اصلی ترین دلایل خجالت مادران است. این احساس با آگاهی از اینکه افراد مختلف (پزشکان، پرستاران، ماماها) در حال مشاهده هستند، تشدید می شود. پرسنل باید با احترام و همدلی با مادر رفتار کنند و از ایجاد احساس ناخوشایند جلوگیری کنند. آمادگی ذهنی برای این وضعیت می‌تواند به کاهش اضطراب و خجالت کمک کند. بعضی کاربران تاکید دارند که تمرکز بر روی هدف اصلی (به دنیا آوردن فرزند) می‌تواند این احساس را کمرنگ تر کند.

3. صداها و رفتارهای غیرارادی

درد زایمان باعث ایجاد صداها و رفتارهای غیرارادی می شود که ممکن است برای مادر خجالت آور باشد. فریاد زدن، ناله کردن و یا رفتارهای غیرقابل کنترل می‌تواند احساس شرمندگی را به همراه داشته باشد. برخی مادران از قضاوت شدن توسط پرسنل یا همراهان نگران بودند. آگاهی از اینکه این صداها و رفتارها طبیعی هستند و بخشی از پروسه زایمان، می‌تواند به کاهش خجالت کمک کند. تنفس صحیح و تکنیک های آرام سازی می‌تواند به کنترل درد و صداها کمک کند. ماما همراه می‌تواند در این زمینه راهنمایی و حمایت کند. همراهان باید با درک و همدلی با مادر رفتار کنند و از قضاوت کردن خودداری کنند.

4. دفع مدفوع در حین زایمان

دفع مدفوع در حین زور زدن، اتفاقی شایع در زایمان طبیعی است که می‌تواند برای مادر بسیار خجالت آور باشد. بسیاری از مادران از این موضوع نگران بودند و نمی دانستند چگونه با آن کنار بیایند. پرسنل باید با حرفه ای گری و بدون نشان دادن هیچ واکنشی، این موضوع را مدیریت کنند. مادر باید بداند که این اتفاق کاملا طبیعی است و نباید از آن شرمنده باشد. برخی بیمارستان ها از قبل برای این موضوع آماده هستند و اقدامات لازم را انجام می دهند. تمرکز بر روی زور زدن صحیح و کمک گرفتن از ماما می‌تواند به کاهش این اتفاق کمک کند. صحبت کردن با پزشک یا ماما در مورد این نگرانی، می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.

5. بخیه زدن پرینه

بخیه زدن پرینه بعد از زایمان، می‌تواند برای مادر ناراحت کننده و خجالت آور باشد. برخی مادران از درد و ناراحتی حین بخیه زدن گلایه داشتند. برخی دیگر از اینکه در این وضعیت در معرض دید هستند، احساس معذب بودن داشتند. بی حسی موضعی باید به طور کامل انجام شود تا درد به حداقل برسد. مادر می‌تواند از پزشک یا ماما بخواهد در مورد مراحل بخیه زدن توضیح دهد. تمرکز بر روی تنفس عمیق می‌تواند به کاهش اضطراب و درد کمک کند. بهره‌گیری از کمپرس سرد بعد از بخیه زدن می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند.

6. معاینات مکرر لگنی

معاینات مکرر لگنی در حین زایمان، برای بررسی پیشرفت روند زایمان، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. معاینه باید با دقت و احترام انجام شود. مادر می‌تواند درخواست کند تعداد معاینات به حداقل برسد. ماما همراه می‌تواند در این مورد با کادر درمان صحبت کند. تکنیک های آرام سازی می‌تواند به کاهش تنش و اضطراب در حین معاینه کمک کند.

7. عدم کنترل ادرار

بی اختیاری ادرار در حین زور زدن یا بعد از زایمان، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. این اتفاق به دلیل فشار بر روی مثانه و ضعیف شدن عضلات کف لگن رخ می دهد. مادر باید بداند که این اتفاق موقتی است و با تمرینات کگل می توان آن را بهبود بخشید. پرسنل باید با حرفه ای گری این موضوع را مدیریت کنند. بهره‌گیری از پدهای بهداشتی می‌تواند به حفظ بهداشت و کاهش نگرانی کمک کند. مادر می‌تواند در مورد تمرینات کگل با پزشک یا ماما مشورت کند. حمایت روانی و تشویق از طرف همسر و خانواده می‌تواند به کاهش خجالت و استرس کمک کند.

8. نظافت و بهداشت شخصی

عدم امکان رعایت بهداشت شخصی در حین زایمان، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. برخی مادران نگران بوی بدن و ظاهر خود بودند. پرسنل بیمارستان باید امکانات لازم برای رعایت بهداشت شخصی را فراهم کنند. بهره‌گیری از دستمال مرطوب و اسپری های خوشبو کننده می‌تواند به حفظ حس طراوت کمک کند. تمرکز بر روی هدف اصلی (زایمان) می‌تواند این نگرانی را کمرنگ تر کند. همراهان میتوانند در این زمینه به مادر کمک کنند. بعد از زایمان، فرصتی برای دوش گرفتن و رسیدگی به بهداشت شخصی فراهم خواهد شد.

9. صحبت کردن در مورد مسائل خصوصی با پرسنل

صحبت کردن در مورد مسائل خصوصی و سوالات مربوط به زایمان با پرسنل بیمارستان، می‌تواند برای برخی مادران خجالت آور باشد. برخی از پرسیدن سوالات خجالت می کشیدند و نگران قضاوت شدن بودند. پرسنل باید با ایجاد فضایی امن و صمیمی، مادر را تشویق به پرسیدن سوالات کنند. مادر باید بداند که پرسیدن سوال حق اوست و هیچ سوالی احمقانه نیست. ماما همراه می‌تواند نقش واسطه را ایفا کند و به مادر کمک کند سوالات خود را مطرح کند. آماده کردن لیستی از سوالات قبل از زایمان می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. بهره‌گیری از منابع اطلاعاتی معتبر (مانند کتاب ها و سایت های پزشکی) می‌تواند به پاسخگویی به برخی از سوالات کمک کند.

10. عدم کنترل درد

ناتوانی در کنترل درد زایمان و درخواست مکرر داروهای مسکن، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. برخی مادران از اینکه ضعیف به نظر برسند نگران بودند. مادر باید بداند که درد زایمان بسیار شدید است و درخواست داروهای مسکن هیچ اشکالی ندارد. هدف اصلی، داشتن یک زایمان ایمن و راحت است. پرسنل باید با درک و همدلی با مادر رفتار کنند و داروهای مسکن را به موقع تجویز کنند. تکنیک های تنفس و آرام سازی می‌تواند به کاهش درد کمک کند. بهره‌گیری از روش های غیر دارویی کاهش درد (مانند ماساژ و گرما درمانی) می‌تواند مفید باشد.

11. مقایسه خود با دیگران

مقایسه روند زایمان خود با دیگران (مثلا زایمان های سریع و بدون درد)، می‌تواند باعث احساس خجالت و ناکامی شود. هر زایمان منحصر به فرد است و هیچ دو زایمانی شبیه به هم نیستند. تمرکز بر روی روند زایمان خود و پیشرفت های حاصل شده، به جای مقایسه با دیگران، می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. صحبت کردن با یک مشاور یا روانشناس می‌تواند به مدیریت این احساسات کمک کند. مهمترین چیز، سلامتی مادر و نوزاد است. از پذیرش و دوست داشتن بدن خود در این دوران، غافل نشوید. شبکه های اجتماعی را که باعث ایجاد حس منفی می شوند، کنار بگذارید.

12. مشکلات شیردهی در ابتدا

مشکلات شیردهی در روزهای اولیه بعد از زایمان، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. برخی مادران از ناتوانی در شیردهی موفقیت آمیز احساس شرمندگی می کردند. شیردهی یک مهارت است که نیاز به تمرین دارد. مادر باید بداند که کمک گرفتن از مشاور شیردهی هیچ اشکالی ندارد. پشتکار و صبر در این زمینه بسیار مهم است. حمایت خانواده و همسر می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس مادر کمک کند. بهره‌گیری از پوزیشن های مختلف شیردهی می‌تواند به حل برخی از مشکلات کمک کند.

13. گریه و بی قراری نوزاد

گریه و بی قراری نوزاد در بیمارستان، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد. برخی مادران نگران بودند که باعث مزاحمت برای دیگران شوند. مادر باید بداند که گریه نوزاد طبیعی است و بخشی از ارتباط او با دنیای خارج است. پرسنل بیمارستان باید با درک و همدلی با مادر رفتار کنند. تلاش برای آرام کردن نوزاد با بهره‌گیری از روش های مختلف (مانند قنداق کردن، لالایی خواندن و تکان دادن) می‌تواند مفید باشد. صحبت کردن با یک مشاور کودک می‌تواند به شناسایی علت گریه نوزاد کمک کند. بهره‌گیری از گوش گیر برای دیگر بیماران می‌تواند از ایجاد مزاحمت جلوگیری کند.

14. درخواست کمک از پرسنل

خجالت از درخواست کمک برای انجام کارهای ساده از پرسنل بیمارستان، می‌تواند باعث ناراحتی مادر شود. برخی مادران نگران بودند که باعث ایجاد زحمت برای پرسنل شوند. پرسنل بیمارستان وظیفه دارند از مادر مراقبت کنند و به او کمک کنند. مادر باید بداند که درخواست کمک حق اوست و نباید از آن خجالت بکشد. ماما همراه می‌تواند نقش حامی مادر را ایفا کند و در صورت نیاز درخواست کمک کند. یادآوری این نکته به خود که مراقبت از نوزاد تازه متولد شده به کمک نیاز دارد، می‌تواند احساس خجالت را کاهش دهد. از پرسیدن سوالات و درخواست راهنمایی خجالت نکشید.

15. قضاوت شدن توسط دیگران

مهم است که مادر به یاد داشته باشد که هیچ روش “درستی” برای زایمان یا مراقبت از نوزاد وجود ندارد و همه چیز به شرایط و ترجیحات فردی بستگی دارد. سعی کنید به جای تمرکز بر روی نظرات دیگران، بر روی سلامت و رفاه خود و نوزادتان تمرکز کنید. اگر احساس می کنید قضاوت می شوید، با یک دوست، عضو خانواده یا مشاور صحبت کنید. اعتماد به نفس خود را حفظ کنید و به غریزه مادری خود اعتماد کنید.

16. محدودیت های حرکتی و فیزیکی

محدودیت های حرکتی و فیزیکی بعد از زایمان (مانند درد، ضعف و ناتوانی در انجام برخی فعالیت ها)، می‌تواند برای مادر خجالت آور باشد و احساس وابستگی به دیگران را ایجاد کند. این محدودیت ها می‌تواند باعث شود مادر احساس کند نمی تواند به خوبی از نوزاد مراقبت کند. مهم است که به بدن خود فرصت دهید تا بهبود یابد و از دیگران کمک بخواهید. به تدریج و با مشورت پزشک، فعالیت های خود را افزایش دهید. از انجام فعالیت هایی که باعث درد یا ناراحتی می شوند، خودداری کنید. به خودتان استراحت کافی بدهید و از حمایت همسر و خانواده بهره مند شوید.